شام غریبان شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام
مسجد، خموش و شهر پر از اشک بیصداست ای چاه خون گرفتۀ کوفه علی کجاست؟ ای نخلها که سر به گریبان کشیدهاید امشب شب غـریبی و تـنهایی شماست دلهـا تـمـام، خـیـمـۀ آتـش گـرفـتـهاند صحرای کوفه شام غریبان کربلاست امشب علی به باغ جنان پیش فاطمه است اما دل شـکـسـتۀ او در خـرابـههـاست سجاده بیامام و زمین لالهگون ز خون مسجد غریب مانده و محراب، بیدعاست باید گلاب ریخت پس از دفن، روی قبر امشب گلاب قبر علی اشک مجتباست تو از برای خـلق جهان سوختی علی! اما هزار حیف که دنیا تو را نخواست ای چاه کوفه اشک علی را چه میکنی دانی چقدر قیمت این دُر پُـر بهـاست؟ باید به گـریه گـفت: عـلی حـامی بـشر باید به خون نوشت: علی کشتۀ خداست هر لحظه در عزای علی تا قیام حشر «میثم» هزار بار اگر جان دهد رواست |